Graphitum est materia non metallica vulgaris, nigra, resistentia temperaturae altae et humilis, bona conductivitate electrica et thermali, bona lubricitate et stabilitate proprietatum chemicarum; bona conductivitate electrica, ut electrodum in EDM adhiberi potest. Comparatus cum electrodis cupreis traditis, graphitum multa commoda habet, ut resistentia temperaturae altae, consumptio exonerationis humilis, et deformatio thermalis parva. Meliorem adaptabilitatem in processu partium accuratarum et complexarum necnon electrodorum magnarum magnitudinis ostendit. Paulatim electrodos cupreos ut scintillas electricas substituit. Vulgus electrodorum machinationis [1]. Praeterea, materiae graphitae resistentes attritioni sub condicionibus celeritatis altae, temperaturae altae, et pressionis altae sine oleo lubricante adhiberi possunt. Multae machinae late utuntur poculis pistonis, sigillis et ferculis ex materia graphita.
In praesenti, materiae graphitae late in campis machinarum, metallurgiae, industriae chemicae, defensionis publicae, aliisque campis adhibentur. Multae species partium graphitarum, structurae partium intricatae, altae accuratiae dimensionales et requisita qualitatis superficialis exstant. Investigationes domesticae de machinatione graphitae non satis profundae sunt. Machinae domesticae ad graphitam tractandam etiam relative paucae sunt. Machinae externae ad graphitam tractandam praecipue centra tractationis graphitae ad celeritatem tractandam utuntur, quae nunc principalis directio progressionis machinationis graphitae facta est.
Hic articulus imprimis technologiam machinationis graphitae et machinas instrumentorum tractationis ex sequentibus aspectibus examinat.
①Analysis effectus machinationis graphiti;
② Mensurae technologiae processus graphiti vulgo adhibitae;
③ Instrumenta et parametri secandi vulgo adhibita in graphito tractando;
Analysis efficaciae sectionis graphitae
Graphitum est materia fragilis structura heterogenea. Sectio graphiti perficitur per generationem particulorum discontinuorum vel pulveris per fragilem fracturam materiae graphiti. De mechanismo sectionis materiae graphiti, eruditi domestici et externi multas investigationes perfecerunt. Eruditi externi credunt processum formationis particulorum graphiti fieri fere cum acies instrumenti cum materia in contactu est, et apex instrumenti contunditur, parvas particulas et foveas formans, et fissura producitur, quae ad frontem et imum apicis instrumenti extendetur, foveam fracturae formans, et pars materiae propter progressionem instrumenti frangetur, particulas formans. Eruditi domestici credunt particulas graphiti esse tenuissimas, et aciem instrumenti magnum arcum apicis habere, itaque munus aciem extrusioni simile est. Materia graphiti in area contactus instrumenti – materia – a superficie inclinata et apice instrumenti comprimitur. Sub pressione, fractura fragilis producitur, ita particulas formans [3].
In processu secandi graphitae, propter mutationes directionis sectionis angulorum rotundatorum vel angulorum materiae, mutationes accelerationis instrumenti machinae, mutationes directionis et anguli sectionis intro et extra instrumentum, vibrationem sectionis, et cetera, quidam impetus in materiam graphitam inducitur, quod efficit ut margo partis graphitae deterior fiat. Fragilitas et fissurae angulorum, gravis attritio instrumenti, et alia problemata. Praesertim cum anguli et partes graphitae tenues et anguste costatas tractantur, verisimilius est angulos et fissuras materiae causare, quae etiam difficultas in machinatione graphitae facta est.
Processus sectionis graphitae 
Methodi traditionales machinationis materiarum graphitarum comprehendunt tornationem, fresaturam, triturationem, serrationem, et cetera, sed hae tantummodo processus partium graphitarum cum formis simplicibus et praecisione humili perfici possunt. Cum celeriter progressum et applicationem centrorum machinationis graphitae celeris, instrumentorum secandi, et technologiarum adiuvantium conexarum, hae methodi traditionales machinationis paulatim technologiis machinationis celeris substitutae sunt. Usus demonstravit: propter proprietates duras et fragiles graphitae, attritionem instrumentorum graviorem fieri in processu, ergo commendatur ut instrumenta carburo vel adamantino obducta adhibeantur.
Mensurae processus secandi
Ob peculiaritatem graphiti, ut processus partium graphitarum summae qualitatis efficiatur, congruae rationes processus adhibendae sunt. Cum materia graphita squamosa est, instrumentum directe in opus secandi ingredi potest, parametris sectionis satis magnis utens; ne deformatio in perficiendo fiat, instrumenta bona resistentia attritionis saepe adhibentur ad quantitatem sectionis instrumenti minuendam, et curandum est ut passus instrumenti secandi minor sit quam dimidia pars diametri instrumenti, et rationes processus, ut processus retardationis, adhibendae sunt dum uterque extremitas tractatur [4].
Necesse est etiam viam secandi rationabiliter disponere dum secas. Cum interior forma tractatur, forma circumdans quam maxime adhibenda est ut pars vis partis sectae semper crassior et robustior sit, et ne res secanda frangatur [5]. Cum plana vel sulcos tractantur, quantum fieri potest, elige processum diagonalem vel spiralem; vita insulas in superficie operante partis, et vita abscindi rem in superficie operante.
Praeterea, modus sectionis etiam factor magni momenti est qui sectionem graphitae afficit. Vibratio sectionis durante fresatura deorsum minor est quam durante fresatura sursum. Crassitudo sectionis instrumenti durante fresatura deorsum a maximo ad nihilum reducitur, et nullum phaenomenon resilitionis erit postquam instrumentum in materiam inciderit. Ergo, fresatura deorsum plerumque ad processum graphitae eligitur.
Cum opera graphita structurae complexae tractantur, praeter optimizationem technologiae tractationis secundum considerationes supradictas, quaedam mensurae speciales secundum condiciones specificas adhibendae sunt ut optima sectio consequatur.
Tempus publicationis: XX Februarii MMXXI